ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

20/recent/ticker-posts

Header Ads Widget

Responsive Advertisement

ΣΟΦΙΑ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ:«ΑΛΜΑ ΘΑ ΠΕΙ ΨΥΧΗ»

Ένα graffiti ήταν η αφορμή για ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο… για μια βουτιά στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η συγγραφέας του, Σοφία Δημοπούλου μας μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις, αναλύει την άποψή της για την αυτοχειρία και μας αποκαλύπτει το επόμενο λογοτεχνικό της εγχείρημα.


-Πώς «γεννήθηκε» το δεύτερο βιβλίο σας «Άλμα θα πει ψυχή»; Μιλήστε μας για την πηγή της έμπνευσής σας.
Η ιστορία του καινούργιου μου βιβλίου γεννήθηκε ένα πρωί κάπου στα βόρεια προάστια, όταν αναγκάστηκα να περάσω κάτω από μια υπόγεια διάβαση. Περπατώντας εκεί κάτω από τη λεωφόρο, ένα graffiti στον τοίχο εκείνης της διάβασης μου τράβηξε την προσοχή. Ήταν η τρομακτική εικόνα ενός τεράστιου πουλιού με γαμψά νύχια. Από κάτω ήταν γραμμένο με μεγάλα γράμματα: «Άλμα σ’ αγαπώ». Μου φάνηκε πολύ τρομακτικός τρόπος για να εκφράσει κάποιος τον έρωτά του, αλλά έπειτα σκέφτηκα πως στη ζωή πολλά πράγματα έχουν και τη σκοτεινή τους όψη. Εκείνη η ζωγραφιά μάλλον ήθελε απλά να δείξει πως ο έρωτας, η αγάπη, το καλό περπατούν χέρι-χέρι με το κακό, την αναλγησία, την ενοχή ή τα άγρια ανθρώπινα ένστικτα. Έτσι γεννήθηκε η ιστορία σχεδόν αυτόματα, λες και εκείνο το graffiti μου την είχε υπαγορεύσει.
-Είστε επιτυχημένη πολιτικός μηχανικός. Τι σας ώθησε να γίνετε και μια εξαιρετική συγγραφέας; Τι έχετε αποκομίσει έως τώρα από την ενασχόλησή σας με τη λογοτεχνία;
Οι σπουδές μου και η δουλειά μου φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με την ενασχόλησή μου με τη συγγραφή. Στην πραγματικότητα όμως λειτουργούν συμπληρωματικά. Ως πολιτικός μηχανικός δομώ τον κόσμο γύρω μου με ορθολογισμό και μαθηματική ακρίβεια, επιμελούμαι το κέλυφός του, την κατοικία του. Ως συγγραφέας τον αποδομώ, προσπαθώ να τον κατανοήσω ενδοσκοπώντας τον. Στην συγγραφή λοιπόν με ώθησε η ανάγκη μου να πετύχω την ισορροπία μου ανάμεσα στο εξωτερικό και το εσωτερικό, ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημά μου. Το κέρδος μου όμως δεν είναι μόνο η διανοητική και συναισθηματική μου αποφόρτιση και ισορροπία, αλλά και η βαθύτερη γνώση για την ανθρώπινη ψυχή. Κατανοώντας τους άλλους και τον κόσμο γύρω μου, κατανοώ και τον εαυτό μου.
-Θυμάστε το πρώτο λογοτεχνικό έργο που σας εντυπωσίασε ιδιαίτερα; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς και τι είδους βιβλία σας συναρπάζουν;
Δυο βιβλία του ίδιου συγγραφέα που τα διάβασα ως μαθήτρια του Δημοτικού το ένα κατόπιν του άλλου με είχαν εντυπωσιάσει τόσο, που ακόμα θυμάμαι εικόνες που είχα σχηματίσει τότε με το νου μου. Ήταν το «Συννεφιάζει» και το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη. Δερματόδετα με χρυσά γράμματα, θυμάμαι, και τα δυο.
Αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι εκείνοι που ο τρόπος γραφής τους αγγίζει την δική μου ψυχοσύνθεση και στάση ζωής. Και είναι πάρα πολλοί. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιους, σίγουρα θα ήταν ο Ν. Καζαντζάκης και ο Μ. Λουντέμης, συγγραφείς ταυτισμένοι με την εφηβεία μου, ο Καμύ και ο Γκαμπριέλ Γκαρθία Μάρκες, που τους διάβαζα στα χρόνια της νιότης μου, η Ι. Καρυστιάνη και η  Μ. Βαμβουνάκη που τις έχω ταυτίσει με την ωριμότητά μου. Γενικά στα λογοτεχνικά βιβλία δεν με συναρπάζει τόσο η πλοκή και ο μύθος τους, όσο η γλώσσα τους, ο τρόπος γραφής, η μουσική των λέξεων που διαλέγει ο λογοτέχνης για να εκφράσει ιδέες και συναισθήματα.
-Ας επιστρέψουμε στο τελευταίο σας βιβλίο… Τελικά «Άλμα θα πει ψυχή»; Ποια είναι η γνώμη σας για την αυτοχειρία; Προϋποθέτει τόλμη ή δειλία;
«Άλμα» πράγματι στα ισπανικά σημαίνει ψυχή. Με τον τίτλο ήθελα να δώσω το στίγμα του βιβλίου. Είναι ένα μυθιστόρημα για την ψυχή και τις διαδρομές που ακολουθεί, τις επιλογές που την οδηγούν στην καταστροφή ή την ανάτασή της. Στο τέλος μιας τέτοιας διαδρομής μπορεί να υπάρξει και η αυτοχειρία. Αυτή είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα. Η αυτοχειρία για μένα δεν αποτελεί πράξη ούτε τόλμης ούτε δειλίας, γιατί αυτό θα προϋπόθετε την απόλυτα συνειδητή  συμμετοχή του αυτόχειρα. Αντίθετα πιστεύω πως ο άνθρωπος που επιχειρεί να αυτοκτονήσει βρίσκεται σε συναισθηματική σύγχυση που τον εμποδίζει να έχει ορθή κρίση. Όλη η δομή της ύπαρξής του είναι διαταραγμένη, βιώνει την αποτυχία σαν την μόνη πραγματικότητα, βιώνει τη ζωή όχι σαν δώρο, μα σαν μαρτύριο.
Κάποιες φορές βέβαια η αυτοχειρία φαντάζει ηρωική, όταν συντελείται στο πλαίσιο μιας κοινωνικής συνθήκης που καταπιέζει πολύ κόσμο. Τότε πραγματικά ο αυτόχειρας φαίνεται πως κάνει μια επαναστατική πράξη ενάντια σ’ αυτή τη συνθήκη εξ ονόματος όλων.
-Αν και ίσως είναι νωρίς, τι θα θέλατε να πραγματεύεται το επόμενο βιβλίο σας; Έχει περάσει… έστω και σαν βιαστική σκέψη από το μυαλό σας το επόμενο λογοτεχνικό σας βήμα;
Το επόμενο βιβλίο έχει ήδη προχωρήσει πολύ, πιστεύω πως θα τελειώσει αυτό το καλοκαίρι, τουλάχιστον ως προς την πρώτη γραφή του. Είναι ένα μυθιστόρημα που πατάει πάνω στην ιστορία της περιοχής απ’ όπου έλκω την καταγωγή μου, την Πάτρα, αλλά και πάνω στην ιστορία της οικογενείας μου, όπως αυτή μου αποκαλύφθηκε μέσα από γράμματα και έγγραφα που βρέθηκαν στο παλιό πατρικό σπίτι του πατέρα μου. Πρόκειται για αλληλογραφία από το 1874 ως το 1950 που με βοήθησε να καταλάβω τα ιστορικά γεγονότα της εποχής και να μπλέξω τον μύθο με την ιστορία, γνωρίζοντας μέσα από αυτήν τα πρόσωπα που πραγματικά την έζησαν τόσα χρόνια πίσω. Το εγχείρημα είναι δύσκολο, αφού απαιτεί αρκετή ιστορική έρευνα, είναι όμως και δελεαστικό, γιατί από μόνη της η πλοκή είναι συναρπαστική. Επιπλέον ανακαλύπτω για άλλη μια φορά πως η ιστορία κάνει κύκλους και επαναλαμβάνεται. Το θέμα είναι τελικά ποια είναι η γνώση που έχουμε αποκομίσει από ετούτη την επανάληψη. Αυτό είναι και το κεντρικό ερώτημα του βιβλίου που δουλεύω τώρα και επιπλέον η αναβίωση μιας ολόκληρης εποχής μέσα από αυθεντικές γραπτές μαρτυρίες.

Για τις αγορές σας ΚΛΙΚ ΕΔΩ

 ΠΗΓΗ πηγη πηγη

ΧΘΕΣΙΝΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ







































ΑΤΤΙΚΟΣ ΣΦΥΓΜΟΣ  








Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια