Σ έναν κόσμο διπρόσωπο, είναι χάρισμα του καθενός μας, να είναι σε θέση να κοιτάζει πίσω από την βιτρίνα, τον άνθρωπο ,τόσο στον επαγγελματικό του χώρο, στον φιλικό, αλλά και σε κάθε κύκλο των δραστηριοτήτων του.

Ένα ποιήμα από την δεύτερη ποιητική μου συλλογή ,<Αναδυόμενο Εγώ>, αναφέρεται στους ανθρώπους πίσω από την βιτρίνα.

ΧΤΥΠΟΣ

Εγώ πάντοτε ποτίζομαι από συναισθήματα,

Εσύ με ποιό ηδύποτο,υψώνεις το διαχωριστικό γυαλί;

M αυτούς τους στίχους καλώ κάθε αναγνώστη να μην υψώσει διαχωριστικό γυαλί,ακόμη και μέσα από την αμφισβήτηση,να δώσει την ευκαιρία σε κάθε συγγραφέα να διαβαστεί και ίσως ο καθένας , από τα γραπτά του καθενός συγγραφέα,ανακαλύψει δικές του αλήθειες της ψυχής.

Σε μια δημοκρατία,το δικαίωμα κάθε ανθρώπου αδιαμφισβήτητα , είναι η ελεύθερη έκφραση των πιστεύω και της ταυτότητος του,ιδιαιτέρως στον χώρο της τέχνης,χώρο έκφρασης και δημιουργίας.Πολλές φορές η ελεύθερη έκφραση μεταφράζεται ως προβολή.

Πάντοτε υπάρχει πομπός ,δέκτης και μήνυμα.Το μήνυμα ,το θεωρώ ως χαρτί σε μπουκάλι που ταξιδεύει στην φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το πόσο τυχεροί θα σταθούμε να πέσει στα κατάλληλα ανθρώπινα χέρια είναι πάντοτε ένα ρίσκο.Σημασία πάντοτε έχει το ταξίδι ,για την υλοποιήση των επιθυμιών και των στόχων μας, όπως τονίζει και ο Καβάφης στο ποίημα <Ιθάκη>.

Σε μια επικοινωνία του σπασμένου τηλεφώνου ,διάδωσης από στόμα σε στόμα το μήνυμα,μεταφέρεται , αλλοιωμένο.Η επικοινωνία, τόσο με τον γραπτό λόγο,όσο και της εικόνας με το δεξί χέρι της τεχνολογίας ,παίζει σίγουρα σημαντικό ρόλο στην ζωή μας.

Τελικά, πόσο καλό είναι να παίζεις μ ανοιχτά χαρτιά και τα μάτια της καρδιάς και να στέκεσαι απέναντι στο στον συνάνθρωπό σου;Τα μάτια,όπως γράφει και η συγγραφέας Σ. Μπροντέ,είναι ο καθρέφτης της ψυχής.Πόσο πλάνα,όμως μπορεί να είναι τα μάτια;Aπλά κλείνουμε το μάτι και προχωράμε στην ζωή.

Το καθοριστικό ρόλο θα παίξει μια ουσιαστική επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο ,με τον συνάνθρωπό μας, που δίνει την ευκαιρία, της άμεσης επικοινωνίας για την λύση οποιωνδήποτε παρεξηγήσεων και διαφωνειών,αρκεί να δοθεί η ευκαιρία,για να μην τρέφονται θηρία.Πρέπει ως άνθρωποι να συντηρούμε την καλή μας καρδιά,να παρατηρούμε τα πάντα από το πρίσμα του χιούμορ,να παραδεχτούμε πως είμαστε ανθρώπινοι και πως μέσα από τις ατέλειες μας και τα λάθη μας,είμαστε πιο προσιτοί και γήινοι.

Θεωρώ πως όλοι είμαστε αντίγραφα και είναι δύσκολον αποφανθεί κάποιος ,το ποιος είναι το πρωτότυπο.Το σημαντικότερο είναι να καταφέρουμε να είμαστε πρωτότυπο του Εαυτού μας και όχι αντίγραφα των άλλων.

Στην σκάλα του Παραδείσου και της επιτυχίας πρώτα της Ανακάλυψης του Εαυτού μας ,αλλά και προσωπικών μας επιτυχιών, δεν είμαστε ανταγωνιστές κανενός,αλλά συναγωνιστές .Όλοι με τον τρόπο μας και την εκφραστικότητά μας ,από όλους τους χώρους,μπορούμε να βάλουμε ένα λιθαράκι και να συνεισφέρουμε, για ένα κόσμο πιο Ανθρώπινο και προσιτό.Μέχρι τότε τα μάτια ανοιχτά.Ας μην φανταζόμαστε πως πίσω από κάθε φίλο ,γείτονα ,συνεργάτη ,κρύβεται ένας πιθανός δολοφόνος.

Γνωρίστε τις επιχειρήσεις της περιοχή σας....... κάντε έξυπνες αγορές

Με ένα κλίκ στις κάρτες τους