«Μοιάζει να έχει γίνει η ιεροτελεστία της άνοιξης στην Ευρώπη, η μοίρα της Ελλάδας να κρέμεται σε μία κλωστή», παρατηρεί ο αρθρογράφος, της ιστοσελίδας Politico που αναφέρεται στο αυριανό κρίσιμο Eurogroup.

«Τα κομμάτια του παζλ είναι στη θέση τους», αναφέρει ο αρθρογράφος και εξηγεί: Μία προθεσμία για αποπληρωμή χρέους που πλησιάζει σύντομα, η αυξανόμενα νευρική ρητορική από την Αθήνα και ακόμη μία ακόμη κρίσιμη συνάντηση στις Βρυξέλλες.

Ωστόσο, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, ο λόγος για το φετινό πολιτικό δράμα δεν είναι η Ελλάδα. Είναι η αντιπαράθεση μεταξύ της Γερμανίας και του ΔΝΤ για το εάν και πότε η Ελλάδα θα λάβει ελάφρυνση χρέους, συνεχίζει το Politico και προσθέτει:

Τις προηγούμενες ημέρες και οι δύο πλευρές έκαναν βήματα πίσω από τις θέσεις τους, μόνο για να εγγυηθούν ότι η Αθήνα θα λάβει την χρηματοδοτική της ενίσχυση. Το Βερολίνο και το Ταμείο εμφανίζονται πρόθυμοι να προχωρήσουν σε έναν συμβιβασμό στο Eurogroup της Τρίτης. Ενώ οι λεπτομέρειες παραμένουν ρευστές, το πιθανό αποτέλεσμα θα είναι τουλάχιστον να ελαττωθεί ορισμένη από την πίεση προς την Ελλάδα δίχως να λάβει άμεση ελάφρυνση χρέους.

Ακόμα και εάν το ΔΝΤ και το Βερολίνο βρουν έναν τρόπο ώστε το Ταμείο να παραμείνει στο πρόγραμμα, η υποβόσκουσα σύγκρουση μεταξύ των δύο ως προς τι εκτιμήσεις για την Ελλάδα είναι απίθανο να λυθεί πλήρως, εκτιμάει ο αρθρογράφος.

Το ΔΝΤ πιστεύει πως οι πιστωτές της Ελλάδας θα πρέπει να διαγράψουν ένα μέρος του χρέους της χώρας (με την εξαίρεση του ίδιου του ΔΝΤ ωστόσο), ώστε να υπάρχει η ρεαλιστική πιθανότητα αυτό να αποπληρωθεί δίχως να ισοπεδωθεί ότι έμεινε από την οικονομία της, αναφέρει το Politico το οποίο στη συνέχεια αναλύει τη θέση του Ταμείου:

Δεχόμενο πίεση από τους μη Ευρωπαίους μετόχους που πιστεύουν πως έχουν γίνει ήδη περισσότερα από αρκετά για την Ελλάδα, το Ταμείο έχει συμπεράνει πως η Αθήνα δεν πρόκειται ποτέ να τα καταφέρει υπό τις παρούσες συνθήκες του προγράμματος και αρνείται να συμμετάσχει στο παρόν πρόγραμμα διάσωσης εάν η Ευρώπη (βλέπε Γερμανία) υποχωρήσει.

Οι αντιστάσεις της Μέρκελ

«Ακόμη ένας, βαθύτερος λόγος, για την αντίσταση της Μέρκελ, είναι πως η υποχώρηση σε αυτό το θέμα θα δυσφήμιζε την εδώ και έξι χρόνια εκστρατεία της να φέρει την κρίση χρέους στην ευρωζώνη υπό έλεγχο επιμένοντας στις μεγαλύτερες περικοπές δαπανών με αντάλλαγμα τα πακέτα διάσωσης. Και περικόπτοντας μέρος του χρέους θα ήταν απλά παραδοχή αποτυχίας», σημειώνει ο αρθρογράφος. Η Ελλάδα εξάλλου, συνεχίζει, δεν είναι η μόνη μνημονιακή χώρα που αντιμετωπίζει δυσκολίες. Η εν λόγω συζήτηση έρχεται την ώρα που τόσο η Ισπανία, όσο και η Πορτογαλία, που μέχρι πρότινος παρουσιαζόταν από τη Μέρκελ ως η απόδειξη της επιτυχίας της βαθιάς λιτότητας, έχουν παρεκκλίνει πολύ από την πορεία τους, εμφανίζοντας μεγάλα ελλείμματα και αντιμετωπίζοντας μεγάλες δυσκολίες με τα υψηλά ποσοστά ανεργίας.

Και όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, το πρόβλημα για τη Μέρκελ είναι πως πουλούσε προγράμματα διάσωσης εξ αρχής ως έναν τρόπο για να… περιθάλψει τις χώρες της ευρωζώνης από τα προβλήματά τους. Το μήνυμα επίσης ήταν ξεκάθαρο: Η λιτότητα θα ανάγκαζε τις χώρες της ευρωζώνης να γίνουν πιο… γερμανικές.

Αντ’ αυτού όμως, συνεχίζει το άρθρο, η εκστρατεία της Γερμανίας οδήγησε σε βαθιά δυσαρέσκεια. Η Ελλάδα έχει προωθήσει πολλές – αν όχι όλες- τις μεταρρυθμίσεις που της έχουν ζητηθεί, συχνά μόνο επι χάρτου και όχι στην πράξη.

Σε αυτό το πλαίσιο, η αντιπαράθεση με το ΔΝΤ ήταν αναμενόμενη. Σε αντίθεση με τη Γερμανία, το ΔΝΤ –βασικός αρχιτέκτονας του ελληνικού προγράμματος- παραδέχτηκε πως αυτή η στρατηγική δεν λειτουργεί και όπως αναφέρεται στο άρθρο, δεδομένης αυτής της θέσης κάποιος θα περίμενε το Βερολίνο να καλωσόριζε την απόσυρση του Ταμείου από τα προγράμματα διάσωσης. Στο κάτω – κάτω, πρόκειται για επιμονή σε μία πορεία (ελάφρυνση χρέους) που θεωρείται ανάθεμα για το τι είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν οι συντηρητικοί της Μέρκελ. Και εξ αρχής το Ταμείο ενεπλάκη με στην Ελλάδα έπειτα από την επιμονή της καγκελαρίου το 2010.

Τότε, το επιχείρημα ήταν πως η Ευρώπη δεν είχε την τεχνική εξειδίκευση ώστε να διαχειριστεί ένα πακέτο διάσωσης τέτοιας κλίμακας. Ο πραγματικός λόγος όμως ήταν πως η Μέρκελ και ο Σόιμπλε δεν εμπιστευόταν τους θεσμούς της ΕΕ ώστε να επιτηρούν με την απαιτούμενη αυστηρότητα τη συμμόρφωση της Ελλάδας στους όρους του προγράμματος.

Στο τέλος, όμως, η συμμετοχή του ΔΝΤ έκανε λίγα ώστε να διασφαλιστεί η επιτυχία του προγράμματος. Οι εκτιμήσεις του για την ελληνική οικονομία έπεσαν τελείως εκτός. Πολλοί οικονομολόγοι εκτιμούν πως οι συνταγές του Ταμείου που εφαρμόζει στις αναπτυσσόμενες χώρες ήταν ελλείπεις για να «γιατρέψουν» την Ελλάδα.

Τελικά η Μέρκελ και ο Σόιμπλε ανησυχούν περισσότερο για τον Γερμανό ψηφοφόρο απ ότι για τη Bundestag. Η Μέρκελ έχει αρκετή εξουσία στο κόμμα της ώστε να δικαιολογήσει την αποχώρηση του Ταμείου από την Ελλάδα, τονίζει το Politico και προσθέτει:

Αλλά με τις εκλογές να αναμένονται για την επόμενη χρονιά και την αντιευρωπαϊκή πτέρυγα να κερδίζει έδαφος, η Μέρκελ θα προτιμούσε να αποφύγει ακόμη μία πολιτική μάχη. Εξάλλου αντιμετωπίζει δυσκολίες στο μέτωπο του προσφυγικού, ακόμη ένα καυτό σημείο όπου συγκρούστηκε με την πλειοψηφία του κόμματός της.

Καταλήγοντας, ο αρθρογράφος σημειώνει ότι παρότι τα πρόσφατα πρωτοσέλιδα, οι Γερμανοί έχασαν το ενδιαφέρον τους για την Ελλάδα. Τα πρωτοσέλιδα για την ακρίβεια έχουν υποβαθμιστεί σε θέματα της τελευταίας σελίδας. Και η Μέρκελ θέλει να κρατήσει έτσι…

πηγη

Γνωρίστε τις επιχειρήσεις της περιοχή σας....... κάντε έξυπνες αγορές

Με ένα κλίκ στις κάρτες τους