ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ

ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 2017

Πρός

τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ,

Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Σέ ὅλες τίς ἐποχές, ὅπως καί στήν ἐποχή μας, ἐμφανίστηκαν καίσυνεχίζουν νά ἐμφανίζονται ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι τιμήθηκαν καί δοξάστηκαν ἀπό τούς ἀνθρώπους καί τά κατορθώματά τους συζητήθηκαν ἐπί μακρόν.

Κάποιοι ἦταν μεγάλοι ἡγέτες, ἄλλοι μεταρρυθμιστές, κάποιοι μεγάλοι εφευρέτες, οἱ ὁποῖοι μέ τίς ἐφευρέσεις τους διευκόλυναν τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ἄλλοι, κυρίως γιατροί, εὐγνωμονήθηκαν καίσυζητήθηκαν, γιατί μέ τίς ἀνακαλύψεις τους στόν τομέα τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, ἔσωσαν τίς ζωές πολλῶν ἀνθρώπων σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο.

Ὅλοι αὐτοί δικαίως ἔμειναν στή μνήμη τῶν ἀνθρώπων καίδοξάστηκαν καί τιμήθηκαν καί ἀκόμα καί τώρα ἡ ἀνθρωπότητα τούς θυμᾶται καί τούς εὐγνωμονεῖ, γιά ὅλα αὐτά πού πρόσφεραν.

Ἄλλοι, ἔχοντας τήν ὑποστήριξη τοῦ κόσμου, δοξάζονται σάν θεοί γιά τά κατορθώματά τους καί γίνονται τό ἐπίκεντρο τοῦ ἐνδιαφέροντος,γιά ἀρκετό καιρό μέσα στήν κοινωνία, ὅπως ἀθλητές μετά ἀπό ἕνα μεγάλο ἀθλητικό γεγονός, γιατί ἔχουν καταφέρει κάτι σπουδαῖο.

Ὑπάρχει ὅμως ἕνα πρόσωπο μέσα στήν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου γένους, πού ἀπό τήν ἐμφάνιση τῶν πρώτων ἀνθρώπων, πάνω στή γῆ μέχρι τό τέλος τῶν αἰώνων, ὅμοιό του δέν ὑπῆρξε, οὔτε πρόκειται νάὑπάρξει. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἐπίσκοπος Νύσσης λέει, ὅτι ἀδημονοῦσαν οἱ αἰῶνες γιά νά ἔλθει στόν κόσμο αὐτό τό πρόσωπο, πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν Παναγία μας, τήν γυναίκα αὐτή, πού ἔφερε στόν κόσμο, ὡς ἄνθρωπο τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ.

Αὐτή ἡ γυναίκα, λοιπόν, ἡ Παναγία μας, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας, «ἀπό τή στιγμή πού γεννήθηκε, οἰκοδομοῦσε κατάλυμα γιά Ἐκεῖνον, πού μποροῦσε νά σώσει τόν ἄνθρωπο. Ἀγωνιζόταν νά καταστήσει ὡραία τήν κατοικία τοῦ Θεοῦ, τόν ἑαυτό της, τέτοια πού νά μπορεῖ νά εἶναι ἄξια γι’ Αὐτόν. Ἔτσι ἡ Παρθένος, μέτό νά δεχθεῖ μέσα της τό Θεό, μέ τό νά Τοῦ δώσει τή σάρκα της, ἔκαμε νά παρουσιασθεῖ ὁ Θεός μέσα στόν κόσμο καί νά γίνει στούς μέν ἐχθρούς, στόν διάβολο δηλαδή, συμφορά ἀκαταμάχητη, στούς δέ φίλους σωτηρία καί πηγή ὅλων τῶν ἀγαθῶν».

Αὐτή ἡ Γυναίκα ὅμως, παρά τό ὅτι εἶναι ἡ μόνη Ἄξια νά δοξάζεται καί νά εὐγνωμονεῖται, ἀπό ὅλες τίς γενεές τῶν ἀνθρώπων, δέν ζητᾶ ἡ ἴδια οὔτε ἐπαίνους, οὔτε δοξολογίες, οὔτε τίποτα τέτοιο, ἀπό αὐτά πού ἀρέσκονται οἱ φιλόδοξοι ἄνθρωποι.

Τί εἶναι αὐτό πού ζητᾶ; Εἶναι αὐτό, πού ἀπαντᾶ ὁ Υἱός καί Θεός της, ὅταν κάποια γυναίκα μακαρίζει τήν κοιλία, πού τόν ἐβάστασε καίτούς μαστούς πού τόν ἐθήλασαν. «Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐτόν».

Ὁ μεγαλύτερος ἔπαινος λοιπόν γιά τήν Παναγία μας, ἀδελφοί, καί ἡ μεγαλύτερη εὐχαριστία, εἶναι νά γινόμαστε ἄξιοι γιά αὐτό τόμεγάλο δῶρο πού μᾶς χάρισε, τήν ἴδια μας τήν σωτηρία.

Μέ πατρικές ἑόρτιες εὐχές, ἐν Κυρίῳ,

Χρόνια πολλά, εὐλογημένα, δημιουργικά, εἰρηνικά καί Θεοσκέπαστα,

Ὁ Ἐπίσκοπος καί Ποιμενάρχης Σας.

† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ

ΠΑΥΛΟΣ ὁ Α΄