Το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΡΙΣΗΣ, 3 ΕΠΙΣΗΜΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΤΥΠΟ 4Ο ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2022, Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΥΑΛΩΤΗ.

Γράφει ο Στέλιος Πέτσας *

Η ανάπτυξη είναι καταθλιπτικά αναιμική, οι μεταρρυθμίσεις σέρνονται, ρευστότητα δεν υπάρχει και η πιστωτική ασφυξία συνεχίζεται.

Ο ρυθμός ανάπτυξης για το 2019 προβλέπεται στο 2,5%, μακριά δηλαδή από το 4% που μπορεί και πρέπει να επιτύχει η πατρίδα μας για να πάψει να αποκλίνει από τις λοιπές αναπτυγμένες οικονομίες της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ.

Ομως, ακόμη αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης στηρίζεται στην κυβερνητική πρόβλεψη για αύξηση των επενδύσεων κατά 11,9%. Υπεραισιόδοξη εκτίμηση όταν οι ιδιωτικές επενδύσεις φέτος εκτιμάται ότι θα αυξηθούν μόλις κατά 0,8%, οι δημόσιες επενδύσεις πετσοκόβονται κατά 550 εκατ. ευρώ του χρόνου, η παγκόσμια οικονομία επιβραδύνεται, οι τιμές του πετρελαίου εμφανίζουν έντονη μεταβλητότητα, η εμπιστοσύνη δεν αποκαθίσταται όπως μαρτυρά η απόδοση του 10ετούς ομολόγου του Ελληνικού Δημοσίου, η αβεβαιότητα που προκαλεί το ξήλωμα του «μεταρρυθμιστικού πουλόβερ» εντείνεται.

Επίσης, «ουδέν νεότερο από το μεταρρυθμιστικό μέτωπο». Σύμφωνα με την πρώτη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «ενισχυμένη μεταμνημονιακή εποπτεία», κανένα από τα 16 προαπαιτούμενα που έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι στιγμής. Και όσο δεν προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις, όσο επικρατεί ο λαϊκισμός και ο κρατισμός, όσο αντιμετωπίζεται με εχθρότητα ο ιδιωτικός τομέας και η επιχειρηματικότητα τόσο η Ελλάδα θα συνεχίσει να καταγράφει απογοητευτικές επιδόσεις σε όλους τους διεθνείς δείκτες ανταγωνιστικότητας. Και θα μένει έξω από το σχεδιασμό των σοβαρών, μακροπρόθεσμων επενδυτών.

Ενώ η ρευστότητα απλά αγνοείται. Και η κυβέρνηση κοιμάται. Συνεχίζει την υπερφολόγηση, δεν επιστρέφει τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της -αν και είχε δεσμευθεί και είχε πάρει την κοινοτική χρηματοδότηση για αυτό-, πετσοκόβει εκτός από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων καθυστερώντας εμβληματικά έργα, όπως το Ελληνικό. Ούτε μια αποκρατικοποίηση δεν σχεδιάστηκε από την παρούσα κυβέρνηση 4 χρόνια τώρα! Ολες όσες έγιναν ήταν προϊόν δουλειάς (και πολιτικού κόστους) των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Χωρίς ρευστότητα, μεταρρυθμίσεις και ανάπτυξη, χωρίς πρόσβαση στις αγορές με λογικά επιτόκια και με μια ανεύθυνη κυβέρνηση στο τιμόνι, η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κίνδυνο.

Τι μπορεί να τη βγάλει από την επικίνδυνη ζώνη;

Με δυο λέξεις: πολιτική αλλαγή.

Η πολιτική αλλαγή δεν είναι ευχή. Εμπεριέχει μια αλλαγή κουλτούρας. Αυτής που ξεκινά από το όραμα, το μεταφράζει σε σχέδιο και κάνει το σχέδιο πράξη.

Το σχέδιό μας περιλαμβάνει:

– Αλλαγή μίγματος πολιτικής με μείωση φόρων και εισφορών, από τα φυσικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις, μέχρι την ακίνητη περιουσία και τον ΦΠΑ. Στόχος μας η «φορολογική σφήνα» (tax wedge), δηλαδή το άθροισμα φόρων και εισφορών του μέσου μισθωτού να μειωθεί από το σχεδόν 41% το 2017, στο 36%. Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις να μειωθεί στο 24% σε δύο χρόνια, από το 40% σήμερα. Ο ΕΝΦΙΑ να είναι στο 1% του ΑΕΠ περίπου σε δύο χρόνια, από 1,5% του ΑΕΠ το 2017.

– Λιτό και αποτελεσματικό κράτος με «μικρότερο» μέγεθος αλλά ισχυρότερο ρυθμιστικό και ελεγκτικό αποτύπωμα. Με Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, με αξιολόγηση και κινητικότητα. Με μείωση των δημοσίων δαπανών κατά 2 δισ. ευρώ σε δύο χρόνια, αντί της αύξησης κατά 2 δισ. ευρώ στο κόστος μισθοδοσίας που προκάλεσε αυτή η κυβέρνηση χτίζοντας ένα νέο κομματικό κράτος.

– Ανταγωνιστική οικονομία, με την ιδιωτική πρωτοβουλία ελεύθερη από τον κρατισμό, με σαφείς και γρήγορες αδειοδοτικές διαδικασίες, με σαφή χωροταξικό σχεδιασμό, με ξεκάθαρες χρήσεις γης, με ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης, με χαμηλότερη και σταθερή φορολογία, με κίνητρα για επενδύσεις, όπως ο διπλασιασμός της περιόδου του συμψηφισμού ζημιών με κέρδη, οι υπεραποσβέσεις ή οι επιταχυνόμενες αποσβέσεις σε Ε&ΤΑ.

– Αντιμετώπιση του ληξιπρόθεσμου ιδιωτικού χρέους που ξεπερνά το 122% του ΑΕΠ σήμερα. Με μία ολοκληρωμένη πρόταση για τη μείωση των οφειλών σε τράπεζες, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, τη «Δεύτερη Ευκαιρία».

Για τις μικρές οφειλές, με ενιαία ρύθμιση οφειλών με 120 δόσεις και ελάχιστο ποσό τα 20 ευρώ/μήνα για όσους χρωστούν μικρά ποσά μέχρι 3.000 ευρώ σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή 4 στους 5 οφειλέτες. Με απλοποιημένο εξωδικαστικό μηχανισμό για επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι 2,5 εκατ. ευρώ και αναμόρφωση της πτωχευτικής διαδικασίας.

Με αντιμετώπιση του συνολικού ζητήματος των «κόκκινων» δανείων, στη βάση προτάσεων όπως αυτής της ΤτΕ. Με σπάσιμο του κύκλου «αρνητικής ανατροφοδότησης» μεταξύ οικονομικής καχεξίας και προβληματικών τραπεζών. Μεταξύ χαμηλών εισοδημάτων και μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Στο πλαίσιο αυτό, με την πολιτική αλλαγή και το σχέδιό μας, προσδοκούμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης 4% κατά μέσο όρο την ερχόμενη πενταετία και μείωση της ανεργίας κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες από τα επίπεδα του 2017.

Υψηλή ανάπτυξη, χαμηλότεροι φόροι και εισφορές, χαμηλότερη ανεργία και υψηλότερη απασχόληση, επενδύσεις, εμπιστοσύνη και αξιοπιστία θα ξεκλειδώσουν τις δυνατότητες της οικονομίας μας. Στο πλαίσιο αυτό, η ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών θα τους καταστήσει ευκολότερα ενήμερους σε παλιές τους υποχρεώσεις, ενώ οι τράπεζες θα μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία με νέα δάνεια σε υγιείς επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Ναι, μπορούμε πολύ καλύτερα το 2019. Αρκεί να το πιστέψουμε.

* Ο Στέλιος Πέτσας είναι Διευθυντής Γραφείου του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυρ. Μητσοτάκη

Από το ειδικό ένθετο Οικονομία που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής

πηγη