Ο εκλιπών είχε γεννηθεί στην Αρκαδία και ήταν κάτοικος της πόλης μας από το 1960. Διατηρούσε Φοροτεχνικό Γραφείο στον Άγιο Κωνσταντίνο Ηλιούπολης, το οποίο διευθύνει επάξια τώρα ο γιός του Γιώργος. Από νωρίς ασχολήθηκε με τα Κοινά, εκλεγόμενος επί σειρά ετών Αντιπρόεδρος και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Αρκάδων με πλούσια δράση.
Η μεγάλη όμως προσφορά του ήταν στην ίδια την πόλη μας, όπου εκλεγόταν Δημοτικός Σύμβουλος και για πολλά έτη Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ Ηλιούπολης Υμηττού. Σαν στέλεχος των Δημοτικών Παρατάξεων “ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ” και “ΝΕΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ”, επιτέλεσε σπουδαίο έργο και λόγω του πράου και δημιουργικού του χαρακτήρα ήταν αποδεκτός από το σύνολο των συναδέλφων.
Δραστήριος, πατριώτης,
προσηνής, υποδειγματικός, ευγενικός, ένας πραγματικός gentleman υπήρξε
εξαιρετικά αγαπητός από όλους τους Ηλιουπολίτες που τον γνώρισαν. Έσκυβε με
πραγματικό ενδιαφέρον πάνω από τα προβλήματα που έθεταν οι συμπολίτες με αγάπη
και κατανόηση. Όσον αφορά την περιοχή της γειτονιάς του, τον Αγιο Κωνσταντίνο,
υπήρξε ένας άτυπος Τοπάρχης πασχίζων για τα πάντα. Οι δραστηριότητές του
ξέφευγαν από τα στενά όρια της πόλης. Συγγραφέας και εκδότης Εφημερίδος
παράλληλα, εξυπηρετούσε αφιλοκερδώς πλείστους ανήμπορους πολίτες στα φορολογικά
τους θέματα.
ΝΙΚΟ, εμείς οι νεότεροι, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη. ΑΙΩΝΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ. Η “Πόλη που θέλω” συλλυπείται βαθύτατα την σύζυγο του, τα τρία παιδιά του και τα εγγόνια του.
0 Σχόλια