Ο άνθρωπος που είδε το μαρτύριο του Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης

Μια πολύ ζωντανή περιγραφή του μαρτυρίου του Αγίου Εφραίμ, έχει δώσει ο κ. Παναγιώτης Σπυρόπουλος, μέσω ενός ξεχωριστού οράματος, το οποίο είδε και έχει μάλιστα καταχωρηθεί στο επίσημο βιβλίο της Ιεράς Μονής, στον Γ΄ τόμο.

Αναφορικά με το όραμα που είδε για το μαρτύριο του Αγίου Εφραίμ ο κ. Σπυρόπουλος, διηγείται:

«Είδα, ότι βρισκόμουν ντυμένος σαν παπαδάκι στο μοναστήρι, και βοηθούσα τον Άγιο στην Εκκλησία. Ξαφνικά, βλέπω να μπαίνουν μέσα κάτι αγριάνθρωποι με σαρίκια στο κεφάλι τους, κρατώντας ρόπαλα, ξύλα, και σπαθιά. Από τον τρόμο μου έτρεξα και κρύφτηκα κοιτώντας με αγωνία το τι θα γίνει…

Όλοι αυτοί, φωνάζοντας δυνατά, έπιασαν τον Άγιο και αφού τον έδεσαν στο δέντρο, άρχισαν να τον χτυπάνε, να τον τρυπάνε με τα σπαθιά τους και το αίμα να τρέχει στη γη…

Του έκαναν μαρτύρια ανήκουστα, κόβοντας κομματάκια από το κορμί του, ενώ με γυρισμένα τα μάτια στον ουρανό ο Άγιος προσευχόταν. Ακόμη και ένα μικρόσωμο σκυλάκι πού συνεχώς γάβγιζε δίπλα του προσπαθώντας να τον ελευθερώσει, το κυνήγησαν κι΄ αυτό οι τύραννοι…

Από τον φόβο μου και την αγωνία μου, συνεχίζει ο κ. Σπυρόπουλος, βλέποντας την ζωντανή αναπαράσταση τού μαρτυρίου τού Αγίου Εφραίμ, ξύπνησα, αλλά όταν σε λίγο ξανακοιμήθηκα το ίδιο όνειρο συνεχίστηκε…

Δεν έβλεπα τώρα τους τυράννους αλλά μόνο τον Άγιο δεμένο πάνω στο δένδρο που και σήμερα υπάρχει, κατακόκκινο μέσα στο αίμα του, χαρακωμένο από παντού, αλλά δε ζούσε πια, είχε πεθάνει…

Κι΄ εγώ, πάντα κρυμμένος πίσω από μια βρύση και προσευχόμενος στον Θεό να μου δώσει δύναμη, φοβόμουν να βγω μη ξέροντας πια τι να κάνω.

Και ξαφνικά βλέπω, να μπαίνουν βιαστικά εκεί μερικοί άνθρωποι, να ξεκρεμάνε τον Άγιο, και να τον μεταφέρουν σ΄ έναν λάκκο πιο πέρα, βάζοντάς τον μέσα.

Έβλεπα ακόμη, το μικρόσωμο σκυλάκι με ένα κομμάτι κρέας στο στόμα να κατευθύνεται στον λάκκο, και ρίχνοντάς το μέσα να απομακρύνεται ουρλιάζοντας πένθιμα.

Ήταν ακριβώς το ίδιο σκυλάκι, για το οποίο σε ένα άλλο όραμά είχε πάλι αναφερθεί ο Άγιος, «ότι ήταν το μόνο πλάσμα, το οποίο μου συμπαραστάθηκε τότε, γλείφοντας τις πληγές μου…».

πηγη