Υπάρχει τόπος; - Για Εκείνον που δημιούργησε μ' έναν λόγο Του τη γη, τον ουρανό κι όλη την πλάση;

Ο Χριστός σαν πήρε μορφή ανθρώπου και κατέβηκε στη γη, απλά αθόρυβα, χωρίς επισημότητες, δεν βρέθηκε μια ζεστή σπιτική γωνιά να Τον δεχτεί. Τη χειμωνιάτικη εκείνη νύχτα, η θεία γέννηση, έγινε σ' έναν στάβλο της Βηθλεέμ. Γιατί σε κανένα σπίτι, σε κανένα αρχοντικό, ούτε καν σε φτωχικό, δεν υπήρχε τόπος για Τον Μεγάλο επισκέπτη τ' ουρανού. Για το Θείο Βρέφος.

Από τότε έχουν περάσει 2021 χρόνια. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Ο Χριστός, όχι μονάχα τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων, αλλά κάθε μέρα, έρχεται. Χτυπάει την πόρτα της καρδιάς μας. Περιμένει να Του ανοίξουμε. Να Του δώσουμε τόπο για να κατοικήσει μέσα μας, για να ομορφύνει την κάθε μέρα μας. Και τις χαρούμενες, μα και τις δύσκολες στιγμές μας.

Κι εμείς τι κάνουμε; Τις πιο πολλές φορές, με τον τρόπο μας, Του λέμε ό,τι και τότε στη Βηθλεέμ: «Δεν υπάρχει τόπος».

Γιατί;

Είναι η ψυχή μας γεμάτη από τόσα άλλα. Από εγωισμούς, από φιλοδοξίες, από φθόνο, από ζήλεια, από ένα σωρό άλλες μικροταπεινές φροντίδες και ζάλες, που καλά-καλά ούτε παίρνουμε είδηση ότι ο Χριστός κρούει την πόρτα.

Τα φετινά Χριστούγεννα πλησιάζουν. Να μπορούσε η γη μας να καταλάβει, ότι η πιο αληθινή υποδοχή, βρίσκεται όχι στις πολυστόλιστες βιτρίνες και στα πολύχρωμα λαμπιόνια, αλλά κάπου αλλού: Στα βάθη της ψυχής μας!

Αν μπορούσε η κάθεμια και ο καθένας από εμάς φέτος, να καθαρίσει την ψυχή του απ' όλα εκείνα που την γεμίζουν ασφυκτικά, απ' τον εγωισμό, την κακία, το ψέμα, τα πάθη, ακόμη κι απ' την δικαιολογημένη ανθρωπίνως οργή μας γι' αυτούς που μας κυβερνούν και μας καταδυναστεύουν τη ζωή, ακόμη κι απ' τον θυμό μας για εκείνους που μας αδικούν και που μας φέρονται αχάριστα, με μια αληθινή μετάνοια και εξομολόγηση.. Και στη θέση τους να βάλει την αγάπη, την κατανόηση, την καλοσύνη, την συγχωρητικότητα, την υπομονή κι όλες εκείνες τις αρετές που ζητάει από εμάς ο Χριστός. Την ανάθεση, με απόλυτη εμπιστοσύνη, όλων των ζητημάτων και όλων των υποθέσεων που μας απασχολούν σ' Εκείνον.

Τότε θα είναι πραγματικά γιορτινά στολισμένη η ψυχή, για να δεχτεί Τον Μεγάλο Επισκέπτη! Αλλά και τι πανηγύρι σ' ολόκληρο τον ουράνιο κόσμο, σαν σκύβοντας από ψηλά, δει πως παρά τα όσα περνάμε, παρά τα όσα μας κάνουν, παρά τα όσα μας υποβάλλουν ορισμένοι, στις πιο πολλές ψυχές, υπάρχει τόπος! Υπάρχει τόπος για να δεχθούν Εκείνον, που από άπειρη αγάπη για εμάς, κατέβηκε στη γη, πήρε μορφή ανθρώπινη κι έζησε ανάμεσά μας, τόσο απλά και ταπεινά!