8 Μαρτίου Εορτή της Γυναίκας

Της Ηλιουπολίτισσας Γεωργίας - Δήμητρας Πίττας

Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ να εορτάζεται Παγκοσμίως η εορτή της γυναίκας .

Για πρώτη φορα θεσπίστηκε το 1977 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για να αναδείξει τα προβήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας .

Μια γυναίκα είναι ταυτόχρονα σύζυγος , μάνα ,κόρη , εργαζόμενη , νοικοκυρά Οι ευθύνες όλο και μεγαλώνουν .

Για αυτό τον λόγο αξίζει να αναγνωριστεί η προσφορά μας !

Για ποιους λόγους πρέπει να την γιορτάσεις ?

Οι λόγοι που πρέπει να γιορτάσεις την ημέρα που είναι αφιερωμένη για εσένα είναι για να τιμήσεις την ιστορία που έχουμε πετύχει μέσα στο βάθος του χρόνου και το μέλλον .

1: Η ιστορία

Να τιμήσουμε τα επιτεύγματα και τις κατακτήσεις του κινήματος μέσα στα χρόνια που διεκδικήσαμε στην δική μας γενιά ή οι προγόνησες μας.

Αποκτήσαμε δικαίωμα να εκλέγουμε και να εκλεγόμαστε μέχρι την γιγάντωση του κινήματος του #MeToo. Υπήρξαν σπουδαίες εφευρέσεις γυναικών που τις χρησιμοποιούμε καθημερινά και άλλαξαν τον κόσμο για μια ευκολότερη ζωή για εμάς τις γυναίκες και για τους άνδρες .

Οι εφευρέσεις που έχουν γένος θηλυκού είναι σωτήρια λέμβος , το πλυντήριο πιάτων ,το καλοριφέρ αυτοκινήτου το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης ,τα αλεξίσφαιρα γιλέκα ,το πτυσσόμενο κρεβάτι και οι υαλοκαθαριστήρες.

Σωστική Λέμβος

Ήταν αρχές 1880, όταν ένα νέο κύμα μεταναστών από την Ευρώπη ξεκίνησε το μακρύ του ταξίδι προς την Αμερική. Ένα ταξίδι δύσκολο, το οποίο στάθηκε αιτία για την Maria E. Beasley, επιστήμονα από τη Φιλαδέλφεια, να δημιουργήσει μία σανίδα σωτηρίας για όσους βρίσκονταν στη θάλασσα και τους ωκεανούς, την γνωστή σε όλους μας σωστική λέμβο. Όλα ξεκίνησαν όταν η Beasley, κοιτάζοντας για ώρες τη θάλασσα από το παράθυρο του δωματίου της, αποφάσισε να κάνει κάτι ώστε να περιορίσει τον μεγάλο τότε αριθμό των ανθρώπων που χάνονταν στη θάλασσα.

Κάπως έτσι, την ίδια χρονιά δημιούργησε μια μεγάλη σφαιρική σωτήρια λέμβο, η οποία έγινε αμέσως διαθέσιμη τόσο στην Αμερική όσο και στην Αγγλία. Δύο χρόνια μετά, η Beasley επανήλθε με μία updated εκδοχή, καθιερώνοντας την πατέντα για την λέμβο που ακόμη και σήμερα σώζει χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Πλυντήριο πιάτων

H Josephine Cochran ήταν μία ιδιαιτέρως πλούσια γυναίκα, η οποία ζούσε σε μία τεραστίων διαστάσεων έπαυλη στο Illinois των ΗΠΑ. Για τις δουλειές του σπιτιού, φρόντιζαν δύο γυναίκες που έμεναν μαζί της στην πολυτελή της κατοικία μέχρι τη στιγμή που η Cochran ανακάλυψε ότι την έκλεβαν. Οι δύο γυναίκες απομακρύνθηκαν από το σπίτι με ταχύτητα φωτός. Η Josephine δεν είχε άλλη λύση παρά να ασχοληθεί αναγκαστικά με τα οικιακά. Μέχρι τη στιγμή που δημιούργησε το πρώτο πλυντήριο πιάτων. Έχοντας το βλέμμα στο μέλλον, η εφευρέτρια δεν χρησιμοποίησε την ανακάλυψή της αποκλειστικά για την ίδια, αλλά την πούλησε σχεδόν αμέσως σε ξενοδοχεία. Έπειτα, άνοιξε το δικό της εργοστάσιο, κατασκευάζοντας μαζικά τις συσκευές που «έσωσαν» εκατομμύρια από το πλύσιμο πιάτων. Κι εμάς. Γιατί, πόσα πιάτα να πλύνεις με το χέρι κάθε μέρα;

Καλοριφέρ αυτοκινήτου

Μπορεί τα αυτοκίνητα στα τέλη του 19ου αιώνα να μην θύμιζαν τα super cars που βλέπεις σήμερα, όμως, χάρη στην Margaret Wilcox διέθεταν το δικό τους απλό σύστημα θέρμανσης. Το πρώτο καλοριφέρ αυτοκινήτου δημιουργήθηκε με τρόπο που διοχέτευε απευθείας τον ζεστό αέρα πάνω από την μηχανή στα πόδια των οδηγών που απολάμβαναν τις βόλτες τους την τελευταία δεκαετία του προπερασμένου αιώνα. Οι εφευρέσεις, μάλιστα, της Margaret Wilcox δεν σταματούν στο χρήσιμο καλοριφέρ, αλλά προχώρησαν αρκετά παραπέρα δημιουργώντας μία μηχανή που έπλενε πιάτα αλλά και ρούχα.

Κλειστό σύστημα παρακολούθησης

Γεννημένη στο Queens της Νέας Υόρκης, η Marie Van Brittan Brown έφτιαξε μαζί με τον άντρα της το 1969 ένα πρωτοποριακό για την εποχή κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης, προκειμένου να βλέπει τι γίνεται στο σπίτι τις ώρες που εκείνη ήταν στη δουλειά, μιας και στη γειτονιά της η εγκληματικότητα ήταν στα ύψη. Το σύστημα της Brown διέθετε 4 μικρές τρύπες και μια κάμερα η οποία μετακινούταν σε κάθε μια και κατέγραφε όσα φαίνονταν. Με αυτόν τον τρόπο, όλα όσα κατέγραφε η κάμερα εμφανίζονταν σε μια μικρή οθόνη. Στόχος της Brown δεν ήταν απλά να προστατεύσει τη δική της κατοικία αλλά και να βοηθήσει τους συμπολίτες της να κερδίσουν ξανά και τη δική τους ασφάλεια, καθώς η αστυνομία δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις των κατοίκων για βοήθεια.

Μέχρι και σήμερα, η καινοτόμος εφεύρεση της Marie Van Brittan Brown αποτελεί τη βάση για όλα τα συστήματα παρακολούθησης CCTV που χρησιμοποιούνται για την ασφάλεια σπιτιών και επιχειρήσεων σήμερα. Ίσως και του γραφείου στο οποίο δουλεύεις.

Αλεξίσφαιρα γιλέκα

Όσο εργαζόταν ως χημικός στο πρωτοποριακό εργαστήριο της DuPoint στο Wilmington, η Stephanie Kwolek εφηύρε τις πανίσχυρες συνθετικές ίνες Kevlar, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την κατασκευή αλεξίσφαιρων γιλέκων. Η εφεύρεση του Kevlar είναι πέντε φορές ισχυρότερη από ατσάλι και, εκτός από το γεγονός ότι σώζει ζωές, διαθέτει γύρω στις διακόσιες ακόμα χρήσεις. Η Stephanie Kwolek εξασφάλισε την πατέντα κατασκευής της Kevlar το 1966, ενώ όλη η διαδικασία κατασκευής ξεκίνησε μόλις δύο χρόνια νωρίτερα, ως ανάγκη να βρεθεί μία καινούρια αρκετά ανθεκτική ίνα για την κατασκευή ελαστικών.

Πτυσσόμενο κρεβάτι

Πόσο χώρο θα εξοικονομούσες αν μπορούσες να διπλώνεις το κρεβάτι σου και κάθε πρωί να το αφήνεις στην άκρη του δωματίου; Κάτι τέτοιο φαίνεται να σκέφτηκε η Sarah Goode το 1885 στο Σικάγο, δίνοντας λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν έως και σήμερα όσοι μένουν σε μικρά διαμερίσματα. Το πτυσσόμενο κρεβάτι της Goode λειτουργούσε με έναν ειδικό ελατήριο μηχανισμό, ο οποίος ήταν σε θέση να ανοίγει και να κλείνει πολύ εύκολα, δημιουργώντας ένα έπιπλο που μπορούσες να βάλεις σε οποιοδήποτε σημείο του δωματίου ήθελες. Η έξυπνη και πρακτική εφεύρεση της Sarah Goode έγινε ανάρπαστη και αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία του γνωστού και αγαπημένου καναπέ – κρεβατιού και του πτυσσόμενου καναπέ. Νομίζουμε έχει κάθε λόγο να βρίσκεται στη λίστα με τις εφευρέτριες που θαυμάζουμε για την Ημέρα της Γυναίκας. Τόσα βράδια μας έχει σώσει!

Υαλοκαθαριστήρες

Μπορεί όλοι μας να μην τρελαινόμαστε να καθαρίζουμε μόνοι το αυτοκίνητο και να καταφεύγουμε στη λύση του πλυντηρίου αυτοκινήτων, όμως, η εφεύρεση του πάντα χρήσιμου υαλοκαθαριστήρα έχει γυναικεία υπογραφή. Εκείνη της Mary Anderson. Αφορμή για αυτή την πρακτική εφεύρεση αποτέλεσε ένα ταξίδι της εφευρέτριας στη Νέα Υόρκη. Σε αυτό παρατήρησε ότι οι οδηγοί, όταν έβρεχε, έπρεπε να ανοίξουν το παράθυρο του αυτοκινήτου προκειμένου να δουν τον δρόμο και να κατευθυνθούν σωστά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν το παρμπρίζ του αυτοκινήτου λερωνόταν ο οδηγός έπρεπε να σταματήσει στην άκρη του δρόμου για να το καθαρίσει ο ίδιος με τα χέρια του. Μεγάλο πρόβλημα.

Ευτυχώς, η Anderson κατασκεύασε μια λεπίδα από καουτσούκ, η οποία συνδεόταν με τον άξονα του αμαξιού. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνει αυτός που οδηγούσε το αυτοκίνητο ήταν απλά να τραβήξει μια λαβή. Το παρμπρίζ καθάριζε σε λίγα δευτερόλεπτα και τα ταξίδια στο αυτοκίνητο δεν ήταν πότε ξανά τα ίδια!

2: Το μέλλον

Οι κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος στη σύγχρονη εποχή μας είναι πολλές και καταλυτικές, για την εξάλειψη των ανισοτήτων.

Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο που θέλουμε όμως. Φέτος την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας λοιπόν μπορείς να δραστηριοποιηθείς.

Η ιστορική διαδρομή

Η ιστορική διαδρομή της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας δεν ξεκινά με την υιοθέτησή από τον ΟΗΕ το 1977. Πρωτογιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στην Νέα Υόρκη, ως Εθνική Ημέρα της Γυναίκας, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το περιστατικό αυτό αμφισβητείται σήμερα από μερίδα αμερικανών ιστορικών και χαρακτηρίζεται μύθος.

Με αφετηρία τις ΗΠΑ, ο εορτασμός διεθνοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο, κατά την διάρκεια δευτέρου συνεδρίου του γυναικείου τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη (26-27 Αυγούστου 1910). Οι 100 σύνεδροι από 17 χώρες υιοθέτησαν την πρόταση τριών Γερμανίδων (Λουίζ Τσιτς, Κλάρα Τσέτκιν και Κέτε Ντούνκερ) να γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ως ένα βήμα για την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων, που θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα, που ήταν τότε το καθολικό ζητούμενο για τις γυναίκες όλου του κόσμου.

Στις 19 Μαρτίου 1911 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στην Αυστρία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Δανία. Κοινός τόπος και στις τέσσερις χώρες ήταν η ψήφος στις γυναίκες και η ανάδειξη των γυναικών σε δημόσια αξιώματα. Οι Αμερικανίδες συνέχιζαν να γιορτάζουν την δική τους εθνική ημέρα την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου. Το 1914, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στην Γερμανία στις 8 Μαρτίου – είτε επειδή ήταν Κυριακή είτε σε ανάμνηση της απεργίας του 1857 στην Νέα Υόρκη- και έκτοτε καθιερώθηκε η ημερομηνία αυτή για τον εορτασμό και υιοθετήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα από τον ΟΗΕ.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία (1917), η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Αργία μόνο για τις γυναίκες καθιερώθηκε στην Κίνα μετά την επικράτηση των κομμουνιστών του Μάο Τσε Τουνγκ. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό και διεκδικητικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας και αγάπης των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η οποίας από το 1977 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Πηγή Πληροφοριών: www.sansimera.gr , blog.public.gr