Ο ρεπόρτερ Κατάλευκος διάβαζε προβληματισμένος το χαρτί που είχε μπροστά του. Ηταν το δεύτερο κείμενο που είχε πάρει από τον βοηθό του τον Τζώνη, για να τον δοκιμάσει πάνω στο ρεπορτάζ. Αυτήν τη φορά τού ανέθεσε να γράψει για τις πλημμύρες. «Σωστό μοιάζει, αλλά στην εφημερίδα τέτοιο κείμενο δεν μπαίνει» μουρμούρισε. Είναι ανατρεπτικό, βλάσφημο». Ξαναδιάβασε κουνώντας το κεφάλι του:

«Η Αττική ήταν κάποτε γεμάτη χωράφια, γούβες, λόφους, βουνά, λαγκάδια. Επτακόσια ποτάμια, χείμαρροι και ρέματα τη διέσχιζαν ως και το 1900. Από κει έφευγαν τα νερά των πηγών και των βροχών. Μετά έγινε το ακατόρθωτο, χτίσαμε όλη αυτήν την τεράστια περιοχή. Πολυκατοικίες, ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι και τσιμεντωμένες εκτάσεις εξαφάνισαν αυτά που είχε φτιάξει η φύση. Ομως τους χειμώνες οι βροχές δεν σταμάτησαν και τα νερά συνεχίζουν πάντα να τρέχουν προς τις κατηφόρες.

»Κάθε φορά λοιπόν που ξεσπά μια νεροποντή, όγκοι λασπόνερων ορμούν προς τα παλιά ρέματα και τις προαιώνιες κοίτες των ποταμών, αδιαφορώντας αν αυτά έχουν γίνει σπίτια, λεωφόροι, πλατείες ή πάρκινγκ αυτοκινήτων. Ξεχύνονται στις αρχαίες όχθες, πνίγουν τις συνοικίες, παρασέρνουν αμάξια, σκουπιδοτενεκέδες και τραπεζοκαθίσματα, πνίγουν κόσμο. Κάθε χρόνο τα ίδια γίνονται σ’ αυτήν την πόλη και κάθε χρόνο τα ίδια φωνάζουμε. Οτι κακώς χτίσαμε παντού, ότι δεν υπάρχει αποχετευτικό σύστημα, ότι οι δήμοι δεν καθαρίζουν τους αγωγούς των όμβριων υδάτων, ότι το κράτος δεν κάνει αντιπλημμυρικά έργα.

»Σωστά όλα αυτά, αλλά εγώ έκανα μια μυστήρια παρατήρηση: Και στην Εκάλη, και στα Λιόσια και στη Γλυφάδα και στο Καματερό και στο Κολωνάκι και στον Περισσό τα ίδια εγκλήματα κάναμε. Παντού τσιμεντώθηκαν οι αυλές, παντού μπαζώθηκαν τα ρέματα, παντού υπάρχει απόλυτη έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων. Παντού επίσης ξεσπάνε οι ίδιες καταιγίδες. Τότε για ποιο λόγο πλημμυρίζουν πάντα τα Λιόσια, το Καματερό και ο Περισσός, ενώ ποτέ δεν πλημμυρίζουν η Εκάλη, η Γλυφάδα ή το Κολωνάκι; Γιατί μόλις ξεσπάσει καταιγίδα, οι μεν φτωχοί τρέχουν να σωθούν με τα παιδιά τους αγκαλιά, ενώ οι πλούσιοι κάθονται χαλαροί στις καφετέριες και απολαμβάνουν τους ήχους της φύσης;

»Ρώτησα ειδικούς, έψαξα στοιχεία, έβαλα κάτω στατιστικές, ρώτησα γερόντους που θυμούνται τα παλιά, όμως πειστική απάντηση δεν βρήκα. Ολες οι περιοχές έχουν καμένα βουνά από πάνω τους, όλοι οι δήμαρχοι ξεχνούν να καθαρίσουν τις σχάρες των φρεατίων, όμως τελικά τους από δω τους χαϊδεύει η φύση και τους από κει τους παίρνει ο διάολος. Επειτα λοιπόν από ενδελεχή δημοσιογραφική έρευνα, κατέληξα διά της ατόπου απαγωγής στο μοναδικό πειστικό συμπέρασμα: Είναι θέλημα Θεού. Μη με ρωτήσετε γιατί ο Θεούλης έχει αποφασίσει να πνίγει τους φτωχούς, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και να κανακεύει τους πλούσιους, που τα έχουν όλα, διότι θα σας γελάσω. Εικάζω βεβαίως ότι οι γραφές τα λένε λάθος και ότι ο καλός μας ο Θεός αγαπά τελικά περισσότερο τους εκατομμυριούχους απ’ τους κακομοίρηδες, όμως δημοσιογραφικές αποδείξεις επ’ αυτού δεν βρήκα».

Η γνώμη μου
Δικαιούνται την αλήθεια

Χθες βγήκαν οι τρίτεκνοι στους δρόμους, άρπαξαν τα μικρόφωνα των καναλιών που ήταν στημένα για την περίσταση κι άρχισαν να ουρλιάζουν. Ζητούσαν το οικογενειακό επίδομα που θα έπρεπε να τους έχει δοθεί από την άνοιξη, όμως χρήματα στους λογαριασμούς τους δεν είδαν οι άνθρωποι. Η κατά τα άλλα λαλίστατη κυβέρνηση, αυτή τη φορά ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Γιατί δεν τους πληρώνουν; Μα διότι δεν έχουν τα λεφτά, είναι τόσο απλό. Το ρεπορτάζ δεν σηκώνει αμφισβήτηση. Στο υπουργείο Oικονομικών, ακόμα και οι πέτρες ξέρουν ότι τα χρήματα για τα επιδόματα αυτά δεν υπάρχουν στα ταμεία. Μπορεί σε λίγες μέρες να συγκεντρωθούν από τον φόρο εισοδήματος ή τον ΕΝΦΙΑ, επί του παρόντος όμως το ταμείο είναι μείον.

Για ένα πράγμα απορώ. Αφού είναι έτσι, γιατί δεν βγαίνουν να πουν την αλήθεια; Θα το καταπιούν κι αυτό οι τρίτεκνοι; Στο τέλος τέλος εν σώματι είχαν υποστηρίξει ΣΥΡΙΖΑ, για να απαλλαγούν από τους «ανάλγητους» προηγούμενους. Δικαιούνται λοιπόν, αν όχι χρήμα, την αλήθεια.

πηγη

Γνωρίστε τις επιχειρήσεις της περιοχή σας....... κάντε έξυπνες αγορές

Με ένα κλίκ στις κάρτες τους