Οπωσδήποτε τον έχετε δει, οπωσδήποτε έχετε γελάσει με τα βίντεο που ανεβάζει στο You Tube. Το γέλιο κόπηκε, βέβαια, μετά τις 6 Ιουλίου, και η πλάκα, θεωρητικά, τελείωσε.

Θεωρητικά. Επειδή, πρακτικά, αυτός ο διαταραγμένος(;) άνθρωπος κυκλοφορεί ελεύθερος, παρά τους βανδαλισμούς που διαπράττει.

Ελάχιστοι αντιλήφθηκαν από νωρίς ότι ο (αυτοαποκαλούμενος) πατήρ-Κλεομένης δεν είναι απλώς ένας γραφικός κήρυκας μίσους που τα βάζει με το «σατανιασμένο» γήπεδο του Ολυμπιακού. Ότι δεν είναι η αρσενική Ελένη Λουκά (άλλος ένας δυστυχισμένος άνθρωπος) ή ο «Τσακ Νόρις» των παπάδων, όπως τον αποκαλούν, ή η πιο καλτ μούρη που κυκλοφορεί στο ελληνικό Διαδίκτυο.

Στις αρχές Ιουλίου, ο Κλεομένης έσπασε τμήμα του γλυπτού «Κρίση» στη Γλυφάδα, του νέου καλλιτέχνη Τάσου Νυφαδόπουλου, ο οποίος το εμπνεύστηκε από την ιστορία της αυτοκτονίας ενός ανθρώπου 50 χρόνων που έχασε τα πάντα από την οικονομική λαίλαπα που βιώνουμε. Το γλυπτό απεικονίζει έναν οικονομικό δείκτη που πέφτει στη γη και πάνω του μια ανδρική μορφή που φοράει το ένα παπούτσι, η οποία είτε πηδάει στο κενό είτε κάνει ένα νέο ξεκίνημα μακριά από τον οικονομικό δείκτη που γκρεμίζεται -ό,τι προτιμάτε.

Ο Τάσος Νυφαδόπουλος δούλεψε αφιλοκερδώς με τους συνεργάτες του και χάρισε στον Δήμο Γλυφάδας το γλυπτό, το πρώτο, σε παγκόσμια κλίμακα, με θέμα την οικονομική κρίση. Και ο Κλεομένης το βρήκε «σατανιασμένο», «νεοταξίτικο», και με ένα σφυρί έσπασε το γυμνό πόδι της ανδρικής μορφής.

Λίγες ημέρες μετά, ο γλύπτης ετοίμασε ένα βίντεο όπου εξηγεί τα συναισθήματά του και επισημαίνει πόσο επικίνδυνος είναι ο Κλεομένης με τον οποίον γέλασαν και γελούν πολλοί από εμάς. Δείτε το, αξίζει τον κόπο.

Και; Δεν συνέβη τίποτα. Αναζητείται; Τον ψάχνουν να τον συλλάβουν; Δεν έχει ακουστεί απολύτως τίποτα. Μόνο η Ιερά Σύνοδος εξέδωσε ανακοίνωση ότι ο Κλεομένης «δεν είναι ούτε μοναχός, ούτε κληρικός της ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος». Ελάχιστα αφορά αυτό τον γλύπτη, εμάς ή τους κατοίκους της Λάρισας που τον είδαν στο κανάλι του να πετάει αβγά σε ένα μνημείο για το Ολοκαύτωμα.

Βεβαίως, ο Δήμος Λάρισας έτρεξε να καταδικάσει την πράξη του Κλεομένη και να διατρανώσει ότι η πόλη «είναι μια ανοικτή κοινωνία, απέναντι στη μισαλλοδοξία και στον ρατσισμό» και ορθώς έπραξε. Στα δελτία Τύπου και στις ανακοινώσεις του Δήμου Γλυφάδας δεν είδα κάτι ανάλογο για το γλυπτό του Νυφαδόπουλου και ειλικρινά ελπίζω να μου έχει διαφύγει.

Έχουμε συνηθίσει να καταστρέφουμε τα γλυπτά των πόλεών μας. Τη μία οι αναρχικοί, την άλλη τα παιδιά με τις μπογιές, τώρα ο Κλεομένης. Έλα, μωρέ, μάρμαρο, πέτρα και μπρούτζος είναι!

Σήμερα το πρωί διάβασα στις εφημερίδες ότι μια Αφρικανή με κρεολικά χαρακτηριστικά και αφρικανική ενδυμασία ψέκασε με έλαιο επιτύμβιες στήλες στο Μουσείο της Βεργίνας και, φυσικά, τις κατέστρεψε. Την αναζητούν παντού, έχει σημάνει συναγερμός.

Εκεί που ψάχνετε την κυρία με το μεγάλο αφρικανικό κεφαλομάντηλο, κοιτάξτε και για τον «σατανιασμένο». Δεν κινδυνεύουν τα αρχαία μας από δαύτον, μάλλον, αλλά τα νέα μας. Και από την αντιμετώπιση που του επιφυλάσσουμε, κρίνεται και η εκτίμησή μας για την τέχνη και των ανθρώπων τα έργα.

Γαλανιάδη Εύα