Στην
Κυβέρνηση έχουν αποφασίσει τι θέλουν να κάνουν αλλά δεν είναι υποχρεωτικό ότι
οι πολίτες ακολουθούν με πειθαρχία
Στην
Κυβέρνηση θεωρούσαν εξαρχής ότι μπορούν να κρατούν όμηρους τους δανειστές. Μια
πρακτική που περιέγραψε εύστοχα ο ίδιος ο πρωθυπουργός με την φράση “Εμείς θα
βαράμε το νταούλι και αυτοί θα χορεύουνε, δεν θα παίζουνε αυτοί το ζουρνά και
εμείς θα χορεύουμε”.
Παρά την άτακτη υποχώρηση που ακολούθησε την 17ωρη
διαπραγμάτευση, στο συλλογικό υποσυνείδητο της ΠΦΑ παρέμεινε χαραγμένη η μεγάλη
ιδέα του να αποτελούν ρυθμιστή των εξελίξεων. Δυστυχώς τα πράγματα δεν
εξελίσσονται ακριβώς έτσι.
Η Κυβέρνηση
έχει βρεθεί μεταξύ συμπληγάδων και παλεύει να διατηρήσει μια ισορροπία τρόμου.
Από τη μία πλευρά βρίσκονται οι δανειστές. Παρά όσα ακούστηκαν το τελευταίο
διάστημα -κυρίως από την αντιπολίτευση- περί “διευκολύνσεων” από τους
δανειστές, η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική. Οι δανειστές πράγματι
επιλέγουν την τακτική της μη ρήξης με μια Κυβέρνηση που δείχνει εν γένει
συνεργάσιμη. Όμως υπάρχουν κόκκινες γραμμές, τις οποίες η Τρόικα αρνείται να
καταπατήσει.
Από την άλλη
πλευρά βρίσκεται ένα κίνημα αντίδρασης που γιγαντώθηκε κατά τα προηγούμενα
χρόνια με τη συμβολή και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων κομμάτων της -τότε-
αντιπολίτευσης. Οι άνθρωποι αυτοί ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης, δεν είναι
υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις αλλαγές πλεύσης των κομμάτων που παλαιότερα τους
υποστήριζαν. Μένουν περισσότερο σταθεροί στις θέσεις τους και αυτό δημιουργεί
τεράστια προβλήματα στην υλοποίηση της πολιτικής που συμφώνησε η Κυβέρνηση με
τους δανειστές.
Ένα
χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι πλειστηριασμοί. Στην Κυβέρνηση θεώρησαν ότι μπορούν
να ροκανίσουν το χρόνο χωρίς να χρειαστεί να αντιπαρατεθούν με τις διάφορες
ομάδες αλληλέγγυων. Βολεύτηκαν άλλωστε και από τις συνδικαλιστικές αντιδράσεις
των Συμβολαιογράφων που στην πραγματικότητα για περισσότερο από έναν χρόνο δεν
διενεργούσαν πλειστηριασμούς. Σε κάθε ευνομούμενο κράτος, η πολιτεία θα είχε
αναλάβει εδώ και καιρό δράση έναντι και των δύο. Κατά των πρώτων διότι
προέβαιναν σε αυτοδικία και κατά των δεύτερων διότι αρνούνταν να εφαρμόσουν όσα
προβλέπει ο νόμος.
Όταν οι
θεσμοί έθεσαν ως προϋπόθεση τη διενέργεια πλειστηριασμών για να προχωρήσουν στο
κλείσιμο της αξιολόγησης και στην εκταμίευση της δόσης, τόσο οι αλληλέγγυοι,
όσο και οι συμβολαιογράφοι αντέδρασαν με σφοδρότητα. Οι πρώτοι προσέφεραν στα
media εικόνες καταστολής με την αστυνομία να προχωρά στην -απαράδεκτη από κάθε
άποψη- ρίψη χημικών σε κλειστό χώρο. Οι δεύτεροι συνεχίζουν την αποχή από τους
πλειστηριασμούς, τουλάχιστον -σύμφωνα με τις αποφάσεις τους- μέχρι τις αρχές
Μαρτίου. Το αποτέλεσμα είναι η αδυναμία υλοποίησης όσων απαιτεί η Τρόικα,
γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την εκταμίευση της δόσης και θέτει σε κίνδυνο τον
σχεδιασμό για την ομαλή ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος το καλοκαίρι του
’18.
Το δεύτερο
χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά στην αλλαγή των αντικειμενικών αξιών. Στην
Κυβέρνηση σπατάλησαν πολύ χρόνο και φαιά ουσία προκειμένου να σκαρφιστούν το
πώς θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ ή πως δεν θα τον πληρώσουν οι πολίτες. Εν συνεχεία
βρήκαν βολικό έναν φόρο με τόσο υψηλή εισπραξιμότητα και τον “αγκάλιασαν”. Οι
δανειστές όμως εξήγησαν ότι η συγκεκριμένη φορολόγηση είναι μεν αποτελεσματική
αλλά και άδικη και έτσι απαίτησαν την αλλαγή των αντικειμενικών αξιών.
Έχοντας
αφήσει τον χρόνο ανεκμετάλλευτο, μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης, η ΠΦΑ
καλείται μέσα σε λίγες ημέρες να αναμορφώσει τις αντικειμενικές αξίες και
μάλιστα να το κάνει με τρόπο αξιόπιστο. Το γεγονός ότι η Κυβέρνηση βιάζεται δεν
το ασπάζονται οι αρμόδιοι εκτιμητές που δείχνουν απρόθυμοι να συνεργαστούν.
Επιπλέον δεν επαρκούν και δεν υπάρχουν διαθέσιμοι σε όλη την Ελλάδα ενώ
χλευάζουν και την αμοιβή που προσφέρει το ΥΠΟΙΚ.
Ακόμη και αν
τελικά βρεθεί μια φόρμουλα και αλλάξουν οι αντικειμενικές αξίες, είναι
περισσότερο από βέβαιο ότι η ΠΦΑ θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις αντιδράσεις των
πολιτών. Πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ για να τους καταργήσουν τον “άδικο
φόρο που δεν αλλάζει αλλά καταργείται” και τελικά θα βρεθούν με αντικειμενικές
αξίες πολύ αυξημένες μετά τον επανυπολογισμό. Αξίες που επηρεάζουν όχι μόνο τον
ΕΝΦΙΑ αλλά μια σειρά από φόρους.
Πρόκειται
για μια πολύ δύσκολη συγκυρία παρά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση μοιάζει πιο
πρόθυμη από ποτέ να προχωρήσει στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Όσο πλησιάζουμε
στην ολοκλήρωση του προγράμματος, θα ανακύπτουν διάφορα θέματα που θα
αναδεικνύουν τις αντιφάσεις της Κυβερνητικής πολιτικής και κυρίως την
αναντιστοιχία με όσα τα στελέχη του υπόσχονταν προεκλογικά αλλά και
μετεκλογικά.
Η απόφαση
του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ να προχωρήσουν με πειθαρχία στην υλοποίηση των
μνημονιακών υποχρεώσεων ήταν μια δύσκολη απόφαση με πολιτικό κόστος. Τώρα
χρειάζεται και η κοινωνία να πεισθεί και να ακολουθήσει και αυτό είναι μάλλον
το πιο δύσκολο κομμάτι του σχεδίου.
*Ο Σταμάτης
Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA
@SZacharos
0 Σχόλια