Το “Λεφτόδεντρο”

Μία απ΄ τις πολλές λεκτικές εφευρέσεις των τελευταίων ετών αποτελεί κι αυτή του περίφημου "λεφτόδεντρου" που καθιερώθηκε από το μεγαλύτερο τμήμα του πολιτικού προσωπικού της χώρας στην προσπάθειά του να καταδείξει με τον πλέον εμφατικό τρόπο προς πάσα κατεύθυνση πως ο πλούτος μιας χώρας δεν... φυτρώνει αλλά παράγεται κι ως εκ τούτου εξαντλείται πάρα πολύ εύκολα όταν δεν είναι συνετή η διαχείρισή του.

Βασική κι αδιαπραγμάτευτη αρχή της οικονομίας με την οποία κανείς στοιχειωδώς εχέφρων νους δεν μπορεί να διαφωνήσει θέτοντας βέβαια και την απαραίτητη υποσημείωση πως ειδικά στην Ελλάδα τα "λεφτόδεντρα" που διαχειρίζεται το κράτος ανέκαθεν ευδοκιμούσαν κι ευδοκιμούν και μάλιστα με εξαιρετική "καρποφορία" ακόμη και με άδεια θεωρητικά ταμεία όταν πρόκειται για "λίγους", "ημέτερους" και "εκλεκτούς"!

Η θεωρία λοιπόν του "λεφτόδεντρου" υιοθετήθηκε αβασάνιστα κι από ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας που ως "βασιλικότερο του βασιλέως" σ΄ αυτές τις περιπτώσεις σπεύδει αντανακλαστικά να χαρακτηρίσει "οικονομικά αναλφάβητο" κάθε φίλο ή συμπολίτη του με τον οποίο διαφωνεί θεωρώντας κατά συνέπεια εαυτό αυτομάτως οικονομική ιδιοφυΐα... Κι αναρωτιέται λοιπόν σ΄ αυτό το σημείο αυτονόητα ο "εμπαθής", ο "αναλφάβητος οικονομικά", ο "λαϊκιστής", ο "ψεκασμένος" κι όποιον άλλον τίτλο τιμής του αποδίδει το φερέφωνο της εκάστοτε εξουσίας που ακριβοπληρώνεται πολύ συχνά υπηρετώντας πολιτικά συμφέροντα και σκοπιμότητες ή δεν πληρώνεται καλοπροαίρετα αλλά διακατέχεται από έναν τυφλό κομματικό πατριωτισμό αν αυτά τα "λεφτόδεντρα" που δεν υπάρχουν για το κράτος υπάρχουν για τον πολίτη... Μπερδευτήκατε; Πάρα πολύ απλό είναι!

Θεωρεί λοιπόν το κράτος κι οι αυτόκλητοι ή μη υπασπιστές του πως εδώ και χρόνια φυτρώνουν, καλλιεργούνται κι αποδίδουν καρποφορία τα ¨λεφτόδεντρα" στην αυλή ή τις βεράντες ενός πολίτη για όσους δεν διαθέτουν το προνόμιο της αυλής!

Ο ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης για παράδειγμα, μολονότι αδόκιμος ο όρος του ιδιοκτήτη μια που οι πραγματικοί ιδιοκτήτες μιας οποιασδήποτε επιχείρησης είναι αποκλειστικά οι καταναλωτές της όπως αντίστοιχα κι ο πελάτης ενός ελεύθερου επαγγελματία είναι ο εργοδότης του, που παρέμεινε επί μήνες ολόκληρους σε ένα πρωτοφανές καθεστώς lockdown, σοφά ενδεχομένως ποιώντας όσοι λαμβάνουν τις αποφάσεις αυτές κατόπιν εισηγήσεων, θεωρείται κατά έναν μαγικό τρόπο και ανεξήγητο συνάμα πως βρίσκεται σε θέση να πληρώσει τις ασφαλιστικές του εισφορές, κατ΄ ελάχιστο μειωμένες, το κόστος από τα προϊόντα που πρέπει να αλλαχθούν άμεσα εφόσον είναι ευαλλοίωτα.

Το πάγιο του τηλεφώνου του, το πάγιο του ηλεκτρικού ρεύματος κι ένα σωρό ακόμη ανελαστικά έξοδα καθώς και τα μισθώματα του ακινήτου στο οποίο επιχειρεί ή το οποίο μισθώνει προκειμένου να παράσχει τις υπηρεσίες του, κι αυτά μειωμένα προφανώς, εισπράττοντας όλο αυτό το διάστημα στην καλύτερη των περιπτώσεων το αστρονομικό ποσό μάλλον των οκτακοσίων Ευρώ που τελικά κι αυτό ακόμη είναι αρκετά μικρότερο!

Πώς; Μα φυσικά απ΄ τα "λεφτόδεντρα", τονίστηκε πολύ έντονα παραπάνω. Δεν αναφέρθηκαν όροι όπως "τέλος επιτηδεύματος" ή "προκαταβολή φόρου" επειδή ακριβώς πολλές οικονομικές διάνοιες θα ψάχνονταν για την σημασία τους σε κάποια αραμαϊκή διάλεκτο!

Απ΄ τα "λεφτόδεντρα" θα κληθεί ύστερα από λίγους μήνες φυσικά να πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ αλλά και τον φόρο εισοδήματος, μειωμένο κατά πάσα πιθανότητα για τους μήνες που δεν πληρώθηκε βάσει συμφωνίας κι ο ιδιοκτήτης του ακινήτου που είναι όμως εξαιρετικά πιθανό να αποτελεί το μίσθιο και την μοναδική πηγή εισοδήματός του και δεν αναφέρεται ή δεν αναγράφεται ποτέ οπουδήποτε!

Μην αναρωτιέστε από πού θα αντλήσει το απαιτούμενο ποσό προκειμένου να πληρώσει τις "υποχρεώσεις" του και να παραμείνει συνεπέστατος στην κουλτούρα πληρωμών που επικαλούνται πολιτικοί που οφείλουν δάνεια απ΄ τα μέσα σχεδόν του περασμένου αιώνα... Εννοείται πως καί στην προκείμενη περίπτωση υπάρχουν καρποφόρα "λεφτόδεντρα" όπως και στην περίπτωση των προμηθευτών κάθε επιχείρησης που παρέμεινε ή παραμένει μέχρι σήμερα κλειδωμένη με κρατικές αποφάσεις αλλά και χιλιάδων επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται σε πάρα πολλούς τομείς!

Από τα "λεφτόδεντρα" της αυλής ή της βεράντας τους όλοι λοιπόν, εμπεδώθηκε αυτό απολύτως...

Συμπερασματικά , ο στόχος δεν είναι σαφέστατα να κληθείτε να υπερασπιστείτε όρους που δεν επινοήσατε αλλά να προσπαθήσετε επιτέλους να μην λειτουργείτε ως μηρυκαστικά όντα που αναμασούν την τροφή που τους προσφέρεται αλλά ως σκεπτόμενοι άνθρωποι με δυνατότητα παράλληλης, διεισδυτικής κι αναλυτικής σκέψης!

Διότι αν πας να τα τσουβαλιάσεις όλα υπό την φενάκη ενός Κράτους-Πατερούλη θα καταρρεύσουν όλα σαν το τείχος του Βερολίνου. Το Κράτος δεν είναι μια αόριστη/άυλη έννοια...που επανατροφοδοτείτε και μεγαλώνει λεφτόδεντρα, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει στη φύση σύστημα που να επανατροφοδοτείτε .

Με σεβασμό,

Κωνσταντίνος Κραββαρίτης